Cynkowanie odnosi się do technologii obróbki powierzchni polegającej na nakładaniu warstwy cynku na powierzchnię metalu, stopu lub innych materiałów w celu ochrony urody i rdzy. Główną metodą jest cynkowanie ogniowe.
Cynk jest rozpuszczalny w kwasach i zasadach, dlatego nazywany jest metalem amfoterycznym. Cynk zmienia się niewiele w suchym powietrzu. W wilgotnym powietrzu powierzchnia cynku utworzy gęstą podstawową warstwę węglanu cynku. Zawiera dwutlenek siarki, siarkowodór i atmosferę morską, korozja cynku odporność jest słaba, szczególnie w wysokiej temperaturze i wysokiej wilgotności zawierającej atmosferę kwasów organicznych, powłoka cynkowa jest łatwa do korozji. Standardowy potencjał elektrody cynku wynosi -0,76v.W przypadku osnowy stalowej powłoka cynkowa należy do powłoki anodowej, która służy głównie do zapobiegania korozji stali.Jej właściwości ochronne mają duży związek z grubością powłoki. Ochronne i dekoracyjne właściwości powłoki cynkowej można znacznie poprawić poprzez pasywację, bejcowanie lub powlekanie środkiem ochronnym.
Zasadą jest szybkie utlenianie powierzchni produktów żelaznych i stalowych w celu utworzenia gęstej warstwy ochronnej z tlenku. Istnieją dwie powszechnie stosowane metody czernienia: tradycyjne czernienie alkaliczne i późne czernienie w temperaturze pokojowej. Ale efekt procesu czernienia w temperaturze pokojowej na stali niskowęglowej nie jest dobre. Lepiej jest czernić stal A3 alkaliami. Czernienie alkaliczne jest podzielone, ponownie ma czernienie i dwa rozróżnienia czernienia. Głównymi składnikami ługu czarnego są wodorotlenek sodu i azotyn sodu. Temperatura wymagana do czernienia wynosi szeroki, w zakresie od około 135 stopni Celsjusza do 155 stopni Celsjusza i uzyskuje się ładną powierzchnię, ale zajmuje to trochę czasu. W praktyce należy zwrócić uwagę na jakość usunięcia rdzy i oleju przed czernieniem obrabianego przedmiotu oraz zanurzenie w oleju pasywacyjnym po czernieniu. Jakość czernienia często zmienia się w zależności od tych procesów. Ciecz medyczna „zabarwiająca” metal przyjmuje oksydat alkalicznyutlenianie jonowe lub kwasowe. Proces tworzenia warstewki tlenkowej na powierzchni metalu w celu zapobiegania korozji nazywa się „niebieską”. warstwa wewnętrzna to tlenek żelaza.
Śruby o wysokiej wytrzymałości są zwykle stosowane w ważnych złączach, które podlegają większemu rozciąganiu i ścinaniu. Ostatnim etapem obróbki śrub jest obróbka cieplna, powszechnie znana jako hartowanie, w celu zwiększenia wytrzymałości śrub. Jednak kruchość wodorowa łatwo występuje w procesie cynkowanie śrub. Kruchość wodorowa zwykle charakteryzuje się opóźnionym pękaniem. Zmniejsza to wytrzymałość śrub o wysokiej wytrzymałości. Dlatego czarna powierzchnia wytwarzana przez obróbkę cieplną śrub o wysokiej wytrzymałości jest stosunkowo stabilną warstwą utleniającą. Nie rdzewieje, gdy jest nie ma kontaktu z substancjami żrącymi.
https://www.china-bolt-pin.com/
Czas publikacji: wrzesień-09-2019