Połączenie śrubowe o wysokiej wytrzymałości odbywa się poprzez dobrze dokręcony pręt śruby naprężającej wewnątrz elementu zaciskowego płyty łączącej, wystarczający do wytworzenia dużego tarcia, aby poprawić integralność i sztywność połączenia, gdy ścinanie, zgodnie z wymaganiami dla konstrukcja i naprężenia są różne, można je podzielić na połączenie śrubowe o wysokiej wytrzymałości typu tarcia i śrubę o wysokiej wytrzymałości łączące dwa typy ciśnienia, czy zasadnicza różnica między dwoma stanami granicznymi jest inna, chociaż jest to ten sam rodzaj śruby, ale obliczenia metoda, wymagania, zakres zastosowania jest bardzo różny. W konstrukcji na ścinanie, połączenie cierne śrub o wysokiej wytrzymałości odnosi się do maksymalnej siły tarcia, która może być zapewniona przez siłę dokręcania śruby pomiędzy zewnętrzną siłą ścinającą a powierzchnią styku płytki jako granicę stanie, to znaczy zapewniającym, że wewnętrzna i zewnętrzna siła ścinająca połączenia nie przekroczy maksymalnej siły tarcia przez cały okres użytkowania. Nie nastąpi względne odkształcenie poślizgowe płytki (pierwotna pustka pomiędzy śrubą a otworem ściana jest zawsze zachowana). W konstrukcji na ścinanie dozwolone jest połączenie śrubowe o wysokiej wytrzymałości typu ciśnieniowego, gdy zewnętrzna siła ścinająca przekracza maksymalną siłę tarcia, względne odkształcenie ślizgu pomiędzy odkształceniem połączonej płyty, aż do zetknięcia się śruby ze ścianą otworu, a następnie połączenie ścinanie wału śruby i nacisk na ściankę otworu oraz tarcie między siłą złącza panelu powierzchni styku, w końcu do ścinania wału lub nacisku na uszkodzenie ściany otworu, nawet w stanie granicznym ścinania. Krótko mówiąc, śruby o wysokiej wytrzymałości i ciśnieniu typu tarcia śruby o wysokiej wytrzymałości typu łożyskowego są w rzeczywistości tego samego rodzaju śrubami, ale konstrukcja jest taka
Poślizg nie jest brany pod uwagę. Śruba o wysokiej wytrzymałości typu ciernego nie może się ślizgać, śruba nie wytrzymuje siły ścinającej, po poślizgu uważa się, że konstrukcja osiągnęła stan awarii, stosunkowo dojrzała pod względem technologii; Śruby przenoszące docisk o dużej wytrzymałości mogą się ślizgać, a śruby wytrzymują również siłę ścinającą. Ostateczne uszkodzenia są porównywalne ze zwykłymi śrubami (ścinanie śruby lub zgniatanie blachy). Z punktu widzenia użytkowania:
Połączenie śrubowe głównego elementu konstrukcji budynku jest zwykle wykonane ze śruby o wysokiej wytrzymałości. Zwykłe śruby mogą być ponownie użyte, ale śruby o wysokiej wytrzymałości nie mogą być ponownie użyte. Śruby o wysokiej wytrzymałości są zwykle używane do połączeń stałych.
Śruby o wysokiej wytrzymałości to śruby wstępnie naprężone, typu ciernego z kluczem dynamometrycznym w celu zastosowania zalecanego naprężenia wstępnego, śruby typu ciśnieniowego z łbem śliwkowym. Zwykłe śruby mają słabą odporność na ścinanie i mogą być stosowane w drugorzędnych elementach konstrukcyjnych. Zwykłe śruby wymagają jedynie dokręcenia.
Typowe śruby to na ogół klasy 4.4, klasa 4.8, klasa 5.6 i klasa 8.8. Śruby o wysokiej wytrzymałości to na ogół 8.8 i 10.9, z czego 10.9 stanowi większość.
8.8 to ten sam gatunek co 8.8S. Właściwości mechaniczne i metody obliczeniowe zwykłej śruby i śruby o wysokiej wytrzymałości są różne. Naprężenie śruby o wysokiej wytrzymałości następuje przede wszystkim poprzez zastosowanie naprężenia wstępnego P w jej wnętrzu, a następnie opór tarcia między powierzchnią styku elementu łączącego, aby wytrzymać obciążenie zewnętrzne, a zwykła śruba bezpośrednio przenosi obciążenie zewnętrzne.
Połączenie śrubowe o wysokiej wytrzymałości ma zalety prostej konstrukcji, dobrych parametrów mechanicznych, demontażu, odporności zmęczeniowej i pod działaniem obciążenia dynamicznego, co jest bardzo obiecującą metodą połączenia.
Śruba o dużej wytrzymałości polega na użyciu specjalnego klucza do dokręcenia nakrętki, tak aby śruba wytworzyła ogromne i kontrolowane napięcie wstępne poprzez nakrętkę i płytkę, aby została połączona z tą samą wartością ciśnienia wstępnego. Pod działaniem ciśnienia wstępnego , na powierzchni łączonego elementu powstanie większa siła tarcia. Oczywiście, dopóki siła osiowa jest mniejsza niż ta siła tarcia, element nie będzie się ślizgał, a połączenie nie zostanie uszkodzone. Jest to zasada połączenia śrubowego o wysokiej wytrzymałości.
Połączenie śrubowe o wysokiej wytrzymałości zależy od siły tarcia pomiędzy powierzchniami styku części łączących, aby zapobiec wzajemnemu poślizgowi. Aby uzyskać wystarczającą siłę tarcia na powierzchniach styku, konieczne jest zwiększenie siły docisku i współczynnika tarcia powierzchni styku prętów. Siłę docisku pomiędzy elementami uzyskuje się poprzez wstępne naprężenie śrub, dlatego śruby muszą być wykonane ze stali o dużej wytrzymałości, dlatego nazywane są połączeniami śrubowymi o dużej wytrzymałości.
W połączeniu śrubowym o wysokiej wytrzymałości współczynnik tarcia ma duży wpływ na nośność. Test pokazuje, że na współczynnik tarcia wpływa głównie kształt powierzchni styku i materiał elementu. Aby zwiększyć współczynnik tarcia powierzchni styku , metody takie jak piaskowanie i czyszczenie szczotkami drucianymi są często stosowane w budownictwie do obróbki powierzchni styku elementów w obszarze połączenia.
Czas publikacji: 8 czerwca 2019 r