Najczęściej stosowana płyta gąsienicy dzieli się na trzy typy w zależności od kształtu podłoża, w tym pojedynczą belkę, trzy belki i dolną. Pojedyncza zbrojona płyta gąsienicy jest głównie stosowana w spychaczach i ciągnikach, ponieważ tego typu maszyny wymagają od płyty gąsienicy dużej przyczepności. Jest ona jednak rzadko stosowana w koparkach i tylko wtedy, gdy koparka jest wyposażona w stojak wiertniczy lub wymaga dużego nacisku poziomego, stosuje się płytę gąsienicową. Duża siła pociągowa jest wymagana podczas skrętów, więc wysokie ścięgno stopy (tj. cierń stopy) będzie ściskać glebę (lub grunt) między ścięgnem stopy, co wpłynie na mobilność koparki.
Większość koparek używa trójramiennej płyty gąsienicowej, kilka używa płaskiej płyty gąsienicowej. Przy projektowaniu trójżebrowej płyty gąsienicowej, najpierw oblicza się nacisk na podłoże i zdolność zazębiania się między gąsienicą a podłożem, aby zapewnić niezbędną przyczepność. Po drugie, płyta gąsienicowa powinna mieć większą wytrzymałość na zginanie i odporność na zużycie. Trójżebrowa płyta gąsienicowa ma zazwyczaj dwa otwory do czyszczenia błota. Gdy płyta gąsienicowa obraca się wokół koła napędowego, osad z segmentu szyny łańcuchowej może zostać automatycznie usunięty za pomocą zęba, więc otwór do czyszczenia błota powinien znajdować się między dwoma otworami śrubowymi, które mocują płytę gąsienicową do segmentu szyny łańcuchowej.
Czas publikacji: 29-11-2018