Najczęściej stosowana płyta gąsienicowa dzieli się na trzy typy w zależności od kształtu podłoża: z pojedynczym prętem, z trzema prętami i dolną. Pojedyncza płyta gąsienicowa wzmacniana jest głównie stosowana w spycharkach i ciągnikach, ponieważ tego typu maszyny wymagają, aby płyta gąsienicowa miała dużą przyczepność. Jest ona jednak rzadko stosowana w koparkach i tylko wtedy, gdy koparka jest wyposażona w stojak wiertniczy lub wymaga dużego nacisku poziomego, stosuje się płytę gąsienicową. Duża siła przyczepności jest wymagana podczas skrętów, więc wysokie ścięgno gąsienicy (tj. cierń gąsienicy) będzie ściskać glebę (lub grunt) między ścięgnem gąsienicy, co wpłynie na mobilność koparki.
Większość koparek używa trójramiennej płyty gąsienicowej, kilka używa płaskiej płyty gąsienicowej. W konstrukcji trójżebrowej płyty gąsienicowej, nacisk na podłoże i zdolność zazębiania się między gąsienicą a podłożem są najpierw obliczane, aby zapewnić niezbędną przyczepność. Po drugie, płyta gąsienicowa powinna mieć większą wytrzymałość na zginanie i odporność na zużycie. Trójżebrowa płyta gąsienicowa ma zazwyczaj dwa otwory do czyszczenia błota. Gdy płyta gąsienicowa obraca się wokół koła napędowego, muł na segmencie szyny łańcuchowej może zostać automatycznie usunięty za pomocą zęba, więc otwór do czyszczenia błota powinien znajdować się między dwoma otworami śrubowymi, które mocują płytę gąsienicową do segmentu szyny łańcuchowej.
Czas publikacji: 29-11-2018